Çok özledim yazmayı , seninle burda buluşmayı
2 yaşına 2,5 kala yetiştim . Hayal edemeyeceğim kadar hızlı büyüyorsun. Hergün yeni bişeyler öğreniyorsun. Her geçen gün biraz daha enerjik uyanıyorsun , genellikle sabah 7'de. Bir kaç pazar 9'da uyanarak bize jest yapmışlığın da var.
Uyanır uyanmaz giyinmeye başlıyorsun, baban giydiriyor seni , ben tam o sırada makyaj yapıyor oluyorum. Sen dakikada 60 kez tekrarladığın sorularını soruyorsun . '' O ne ? Naçıyo ? '' Her aşamayı anlatıyorum. Montunu giyerken genellikle askıda olanı istiyorsun. '' Öbüdü , öbüdü :) '' . Fırlarcasına evden çıkıyoruz. Sen okuluna ben okuluma :) Artık ağlama fasıllarını çoktaaan bıraktık. Seni mutlaka alacağımı , hatta saatimi biliyorsun.
Güzel gözlüm , pamuk yanaklım beni artık '' Annem '' diye çağırıyorsun.
''Kakaçi , okaçi'' diye bestelediğin şarkıların yerini kutu kutu penseler , mini mini bir kuşlar aldı.
Ha bir de Yalın'ın '' Benimki''si var. '' Benimki geliyoo , o biliyooo
Ben şarkı söylerken hoşuna gitmezse '' Söyyeme ''
Bütün parklarda duruyoruz , Tüm sosyal etkinliklerin sonu parka çıkıyor
'' Anne , parka didiyim mi ? ''
Bir de hep yanımızda taşıdığımız günün favori bebeği var.
'' Beybi delsin mi ? ''
Gelsin kuzuş , gelsin :) Öperim menekşe gözlerden
