VUSLAT !

DERİN kızım, kelebeğim,benim minik avokadom,  265 gün sonra seninle kavuştuk !
Öyle çok maceralı bir doğum hikayemiz yok. Klasik , planlı bir sezeryanla doğum !
30 Temmuz 2013 Salı saat 13.00 , evlilik yıldönümümüzden 1 gün önce seninle buluşmaya karar verdik !

30 Temmuz gecesi son kez seninle can cana uyuduk. Sabah 8'de Melek Teyzenle uyandık, son kez kilo kontrolü ve kuaförün yolunu tuttuk.
 Oje,allık , fondöten dışında makyaj yapabilirim, doktorumuzdan izin aldık !
Saçlarımızı fönletip hafif makyajımızı yaptık. E madem her şey planlı süsümüzden ödün vermeyelim.

 Saat 10.00 da hastane odamıza yerleştik , Melek Teyzenle odamızı süslemeye başladık. Kapı tülünü ,kapı süsünü astık, o minik beşiğinin ayak ucuna tülünü yapıştırdık.. Puset lavanta keselerini,kurabiye sepetini, anı defterini ve diğer süsleri keyifle hazırladık. Annem,babam,ananem,kocacım ve senin ilk anlarını ölümsüzleştiren Sena ablan geldiler.

 

Saat 13.00 o yeşil önlüğü giyme vakti. Almaya geldiler . Ameliyathanenin kapısında vedalaştık. İçerde 7 kişilik bir ekip bizi bekliyordu. Anestezi uzmanı bana nerdeyse hiç hissettirmeden iğnemi yaptı. Korku ve panik içinde olduğumu anlayan doğum doktorum önce beni sakinleştirdi, ne yapacağını anlattı sonra perdenin arkasına geçti. İngilizce öğretmeni olduğumu öğrenen ve konuşmayı çok seven anestezi uzmanıyla başladı muhabbet bembeyaz kaplı seni doktorun avuçlarının arasında görene kadar !

Doğdun !

Ameliyathane çınlıyor sesinle, merakla bekliyorum seni görmeyi. Hemşire yeşil örtünün içinde getirdi seni bana.Göz göze geldik sağ gözünün yarısını kapatmış örtünün arasından. Beni görür görmez sustun! Dikkatle baktın bana cam gibi yeşil gözlerinle ! Elini tuttum ... O an , beni hemen tanıman , dünyanın en özel insanı olduğumu hissettirdin bana ! Hafızamın en DERİN'lerindesin o bakışlarınla...

Sen gittin babanla tanışmaya, ameliyatım devam ediyor , doktorum arada bir beni yokluyor ne durumdayım,neler olduğunu merak ediyorum, her şeyin fazlasıyla yolunda olduğunu söylüyor.

Odamızdayız. Gözbebeğimiz sensin, gelenler önce seni görmek istiyor...Gördüğüm en güzel yenidoğan bebeksin !

Ve ameliyattan 8 saat sonra...İlk ayağa kalkışım.. Karnımdaki o acı...
30 Temmuz 2013 ; hayatımın hem en zor hem en güzel gecesi...

Hem en büyük acım , hem en DERİN mutluluğum...

24 gündür birlikteyiz, DERİN'li günlerimize alışmaya çalışıyoruz. Harika bir emzirme deneyimi yaşıyorum.
Her an birlikte , koyun koyuna , süt kokularıyla , binlerce kez şükrederek , giderek bağlanarak yaşıyoruz.
Uykusunda gülümseyen, sadece benim kollarımda kendini huzurlu hisseden, emmeyi hiç reddetmeyip doymak bilmeyen , bakmaya , koklamaya doyamadığım bir minik kuzu! İpekten yumuşak saçları, kadife teni, mis kokusu , masum bakışları , yumuk yumuk elleri...

Seni hayatla paylaşmak çok zor gelecek
Hatalarım olacak ama hep çok seveceğim seni
En kıymetlim olacaksın , en DERİN'lerde
Seninle ilk karşılaşmamızı hiç unutmayacağım
Sen de hiç unutma

                            Sevgiyle
                               Annen...